H γιορτή του "Πρέπει"

  

   

   Και μετά τον συναρθρογράφο και αδερφικό μου φίλο Αλέξη, αποφάσισα και εγώ να γράψω την γνώμη μου δια μέσω ενός άρθρου για τις γιορτές.

   Χριστούγεννα λοιπόν...ίσως η πιο όμορφη θρησκευτική γιορτή. Πνέει ένας αέρας αγάπης και καλής θέλησης στις ψυχές των ανθρώπων , όλοι είναι χαμογελαστοί. Σε κάθε γειτονιά, παιδάκια χαρούμενα ψέλνουν τα κάλαντα περιμένοντας ένα γενναιόδωρο μποναμά και  η οικογένεια βρίσκεται στο σπίτι για να περάσουν ποιοτικό χρόνο ο ένας με τον άλλον, αξιοποιώντας έτσι τις χριστουγεννιάτικες διακοπές. Το πνεύμα των Χριστουγέννων , έχει μπει για τα καλά στις ζωές των ανθρώπων. Έτσι είναι τα Χριστούγεννα...πριν μερικές δεκαετίες.

    Στις μέρες μας αυτή η γιορτή θα έλεγα ότι είναι η γιορτή του  “Πρέπει”. Πρέπει να ψωνίσεις καινούργια ρούχα, πρέπει η μάνα μου να κάνει γαλοπούλα και μελομακάρονα, πρέπει στις 24-25-26 να είμαι έξω και να “διασκεδάζω” με τους φίλους μου, πρέπει να φασώσω τουλάχιστον μία, πρέπει να πιω το κώλο μου, πρέπει, πρέπει, πρέπει... Αυτό είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων στις μέρες μας, τουλάχιστον από αυτά που έχω δει.

   Σίγουρα, με την πάροδο των χρόνων, πολλά έθιμα και η σημασία τους έχουνε αλλάξει ή έχουνε χαθεί, δυστυχώς ή ευτυχώς, και πολλά από αυτά που συνεχίζουν να υπάρχουνε , τα κάνουμε τελείως μηχανικά, γιατί πολύ απλά “πρέπει". Δεδομένου μεν, την οικονομική κρίση, σίγουρα η κοινωνία μας πλέον δεν μπορεί να χαρεί και να γιορτάσει όπως κάνουνε τα μικρά παιδιά. Αφενός είναι απολύτως δικαιολογημένο, αφετέρου στα παλαιότερα χρόνια κυριολεκτικά δεν υπήρχε τίποτα στο χριστουγεννιάτικο-πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Αυτό βέβαια, υφίστανται ακόμα και σήμερα δυστυχώς, αλλά αποτελεί  την μειονότητα του πληθυσμού το γεγονός στο να βρίσκεται σε αυτή την εξαθλιωμένη κατάσταση.

  Όλοι μας πλέον έχουμε οικονομικά προβλήματα, άλλοι λιγότερα, άλλοι περισσότερα και τώρα τα Χριστούγεννα αυτό το καταλαβαίνουν και τα μικρά παιδιά με τα κάλαντα,όταν αντί για ένα δυνατό χαρτζιλίκι μαζεύουν κάθε λογής φοντανάκια.  Έστω... Δεν είναι κακό αυτό και κανείς δεν λέει ότι πρέπει να δίνεις χρήματα για κάλαντα και αυτό ίσως να αποτελεί μία ριζοσπαστική κίνηση. ¨Αν και για να πω την αλήθεια, προτιμώ τις εποχές που όταν ήμουνα εγώ παιδί βγαίναμε για κάλαντα και μαζεύαμε αβέρτα τα χιλιάρικα.

    Βέβαια, εδώ υπάρχει μια αντίθεση. Ενώ μεν διανύουμε μία οικονομική κρίση, το παράδοξο είναι ότι οι καταστηματάρχες, στις διακοπές των Χριστουγέννων δεν έχουν που να βάλουν το κόσμο. Βλέπεις, πρέπει να βγεις γιατί βγαίνουν όλοι. Θα μου πεις, "και γιατί να μην βγω"? Θα σου πω, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να βγεις τα Χριστούγεννα? Γενικότερα, στις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές (Χριστούγεννα, ανάσταση, δεκαπενταύγουστος) βγαίνει και ο κάθε πικραμένος. Ο χρόνος έχει 365 μέρες. Γιατί αυτή την μία μέρα αντί να ψάξεις για γκόμενα και να πιεις (που μπορείς να το κάνεις κάθε μέρα) να μην την περάσεις κάπως πιο εποικοδομητικά τον ελεύθερο σου χρόνο με την οικογένεια σου? Μία μέρα είναι το χρόνο. Κορίτσια και ποτό μπορείς να τα βρεις και κάθε Σάββατο. Δεν σου λέω να μη βγεις αν το θέλεις , αλλά μην το κάνεις μηχανικά, επειδή το κάνουν όλοι.

 Κατεβαίνω πριν λίγες μέρες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ,όπου και μένω, για ένα καφέ. Και γίνεται της π******.  Τέτοιος χαμός , μου θύμισε το βράδυ της άλωσης της Λισαβόνας όπου πήραμε το euro. Σημείωση, οι εκπτώσεις δεν άρχισαν ακόμα. Με έκανε να αναρωτηθώ λοιπόν: αυτοί οι άνθρωποι, κάθε μήνα παίρνουν κάποια χρήματα και  λογικά , δεν είναι όλο το χρόνο με παλιά ρούχα και προφανώς δεν βγαίνουν μια φορά το χρόνο για ένα καφέ. Πως αποφάσισαν λοιπόν τώρα να τα κάνουν όλα?  Γιατί  επέλεξαν, τώρα τις γιορτές όλοι μαζί να βγούνε στην αγορά? Μου θύμισε για να είμαι ειλικρινής το πείραμα της κοινωνικής συμμόρφωσης του Asch. Στο πείραμα λοιπόν, με λίγα λόγια ήταν ένας τύπος που έκανε κάτι επειδή το κάνανε όλοι οι άλλοι. Αξίζει να το μελετήσετε.

  Για να κλείσω λοιπόν και να μην σας κουράσω άλλο, πιστεύω πως τα Χριστούγεννα έχουνε χάσει την σημασία τους και έγιναν πια μια καθαρά εμπορική εορτή, κάτι σαν τον Άγιο Βαλεντίνο. Πολλά πράγματα από αυτά που είπα τα έχω κάνει και εγώ και τα κάνω και θα τα κάνω μέσα στα Χριστούγεννα Ο σκοπός αυτού του άρθρου λοιπόν για να μην παρεξηγηθώ δεν είναι να πείσω στον οποιοδήποτε να μην κάνει ή να κάνει το οτιδήποτε, σκοπός μου είναι ο προβληματισμός μας.

Αυτά από εμένα, να περάσετε πολύ όμορφα, καλές γιορτές και μιλάμε...Την αγάπη μου,

                                                                                                                            

                                                                                                                Μάκης